zondag 11 maart 2018

hoe het begonnen is

Toen Willem 6 jaar was, wilde hij ineens niet meer mee naar de kapper.
Wij dachten ach dat duurt maar eventjes, we wachten af en vragen hem over een weekje weer.
Maar na een keer of drie vonden we het toch maar raar dat ie nog steeds niet wilde,
want daarvoor was het nooit een probleem geweest.

Op de vraag waarom hij niet meer wilde zei hij doodleuk "ik wil mijn haar laten groeien"
Bleek dus dat hij een programma had gezien, van huisje boompje beestje, waarin ze 
lieten zien dat er kinderen ziek waren en daardoor soms kaal werden. Die kregen dan een mooie pruik op, zodat ze zich niet meer zo ziek voelde, maar gewoon kind. Daar werd zo goed uitgelegd dat er dus echt haar nodig was om die pruiken te maken dat hij daaraan mee wilde gaan helpen.

Wij waren eerst nog beetje sceptisch, maar inmiddels hebben we wel gezien en geleerd dat als hij iets wil, hij er alles aan wil doen om het voor elkaar te krijgen.

En ja zo geschiedde 3 jaar geleden zijn eerste haardonatie.

 
 
Wauw wat ontzettend knap dat ie dat zo vol gehouden heeft.
Het was echt niet altijd even makkelijk.
Die klitten eruit kammen is soms echt pijnlijk!!
Maar vooral sommige uitspraken van mensen.....
Zo vaak voor meisje aangezien worden....
Kinderen kunnen soms ook echt hard zijn in hun uitspraken.

Maar soms juist ook weer steun uit onverwachte hoek! Dan nam die vastberadenheid
van hem het weer over. Volgende blog zal ik daar wat meer over vertellen.

Hij was toen blij met zijn korte koppie, maar na nog een keer geknipt te zijn,
begon hij weer vastberaden aan een nieuwe poging tot lange lokken.

En dan zijn we nu bij het punt gekomen dat het er weer bijna af mag!
Maar nu wil hij dus nog meer doneren dan alleen zijn haar.
Hij is ouder en beseft dus maar al te goed dat er voor het maken van die pruiken
niet alleen haar nodig is maar ook geld.
Wie wil hem steunen in zijn actie? Stuur een mail naar haarvanwillem voor meer informatie.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten

hoe het begonnen is